خانوم ما مرد نیستیم

مثل اون دختری که پردشو دوخته
و اون که پول نداشت تو آتیش سوخته
مثل مادرم با اون زندگی‌ زوری
زنی‌ که خلاصه شده تو قابلمه و قوری

کسی‌ تا حال نتونسته ببینه بدنشو
کسی‌ از سر نتونسته بگیره روسریشو
میگفت بعد مرگ میبرنش جهنم
میگفت آدمو از سر موها آویزون می‌کنن

گفتم مگه نگفتن بهشت زیر پای شماست؟
مامان بهشت سر کاریه بیا دنیارو بچسب
میگفت اذون داره میگه، مو تنم سیخ شده
گفتم می‌ترسی‌؟ ترس به روحت میخ شده

هفتاد سال زن بوده یعنی‌ کلفت
یعنی‌ چیزی تو زندگیش ندید جز خفت
زنی‌ که گناه بود بودنش ولی‌ بی‌ جرم
زنیکه استحاله کرده بودنش تو فرم

کسی‌ که خیانت نکرد به شوهرش چی‌ شد؟
پنجاه سال فحش شنید و کتک خورد
باید توسری بخوره بمیره نفس نکشه
عکس هیچ پرنده‌ای رو بی‌ قفس نکشه

زنیکه همیشه سایه اونو میپاید
عروسکی که مرد به هر شکل باهاش میخوابید

!بوی سیلیو شللاق میدی خانوم
تا کی‌ می‌خوای به مردا باج بدی خانوم؟
مثل وطن شدی همدم ولگردا
تقدیر تو دست تو ه واسه فردا

تو بوی زمین سوختمونو میدی خانوم
تو‌ام از عرش به فرش رسیدی که خانوم؟
ما که از مردی مردیم لاقل تو زن باش
یکم از اون عطر غیرتت رو ما هم بپاش

ما که از مردی مردیم و چیزی ندیدیم
از تو کتاب اسم رستمو فقط شنیدیم
که اگه اونم بود امروز حتما کرکی بود
با سیستم امروز از جنس بد شاکی‌ بود
رستم اگه بود واسش جرم میساختن
تو گردنش آفتابه لگن مینداختن

شاید میرفت جنگو برمیگشت احترام داشت
سرتیپ سپاه میشد تو دوبی‌ سهام داشت

رستم میتونست حتا به قولی گنجی شه
یکم کانتو پوپر بخونه فرنگی‌ شه
میشد اسلامو سکولریستی تعبیر کنه
میشد قرآن و تو هرمنوتیک تفسیر کنه

میشد فیلم بسازه تو کن تقدیر شه
می‌شه جوک بگه معترض تعبیر شه

شاید میرفت اروپا الان دو تا پاس داشت
اونجا تاکسی میروند اینجا الگانس داشت

تو هر عید میرفت تو کنسرتا میرقصید
دیگه حرف سیاسی نمیزد میترسید

رستم اگر بود میگفت جدّم عرب بود
خزر مال روسا خلیج خلیج عرب بود

رستم اگه امروز بود رستمو از یاد میبرد
شاهنامه ۲۰ ۳۰ سال تو طاقچه خون خاک میخورد

خانوم ما مرد نیستیم تو رومون خط بکش
پرچمو بگیر خودت بشو رییس جنبش

ما که از مردی مردیم لاقل تو زن باش
یکم از اون عطر غیرتت رو ما هم بپاش
تو بوی زمین سوختمونو میدی خانوم
تو‌ام از عرش به فرش رسیدی که خانوم؟
ما که از مردی مردیم لاقل تو زن باش
یکم از اون عطر غیرتت رو ما هم بپاش