نگارینم قد چارشونه داری لیلا خانُم
کنار خونه ی ما خونه داری لیلا خانُم
همون خونه که رو بر قبله باشه لیلا خانُم
خودت مست و مورِ دیوونه داری، لیلا خانم جان! لیلا لیلا لیلآ!
لیلا وفا تورِ گردُم، ناز غمزَکای تورِ گردُم. چشمای سیای تورِ گردُم.
راه می ری نازک نازک جان! قد و بالا تورِ گردُم، وای! لیلا لیلا لیلآ!
دلُم می خواست که دلسوزُم تو باشی لیلا خانُم
چراغ و شمع و پیه سوزم تو باشی لیلا خانُم
دلُم می خواست که در شبای مهتابی لیلا خانُم
همون موخع دلم خونخور تو باشی لیلا خانم جان! لیلا لیلا لیلآ!
لیلا وفا تورِ گردُم، ناز غمزَکای تورِ گردُم. چشمای سیای تورِ گردُم.
راه می ری نازک نازک جان! قد و بالا تورِ گردُم، وای! لیلا لیلا لیلآ!
شتر از بارُم می ناله، مو از دَل لیلا خانُم
بنالیم هر دو مون منزل به منزل لیلا خانُم
شتر ناله که مو بارُم گرونه لیلا خانُم
مو هم نالُم که دور افتادُم از دل، لیلا خانم جان! لیلا لیلا لیلآ!
لیلا وفا تورِ گردُم، ناز غمزَکای تورِ گردُم. چشمای سیای تورِ گردُم.
راه می ری نازک نازک جان! قد و بالا تورِ گردُم، وای! لیلا لیلا لیلآ!
No comments:
Post a Comment