پر و خالی؛ جام صبرت لبریز نشود و جام عقلت خالی

چه خوب گفت دوستم: "اندک‌اندک مزه می‌کنی یاد گناهی که وجودت را از لذت، حتی همین حالا هم می‌آکند و می‌دانی که جای لذتش را٬ چندگاهی بعد چه دردی خواهد آکند؛ و بااین حال خودت را بیشتر غرق می‌کنی" و من نقل می کنم از پیر رندمان که " درین مقام مجازی جز پیاله مگیر درین سراچه بازیچه غیر عشق مباز" آری..آری..آری..آری