حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند*************محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید****************هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست*************** بوسهای چند برآمیز به دشنامی چند
ای گدایان خرابات خدا یار شماست ******************چشم انعام مدارید ز انعامی چند
پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش********که مگو حال دل سوخته با خامی چند
حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت***********کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند
ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید****************هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
قند آمیخته با گل نه علاج دل ماست*************** بوسهای چند برآمیز به دشنامی چند
ای گدایان خرابات خدا یار شماست ******************چشم انعام مدارید ز انعامی چند
پیر میخانه چه خوش گفت به دردی کش خویش********که مگو حال دل سوخته با خامی چند
حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت***********کامگارا نظری کن سوی ناکامی چند
No comments:
Post a Comment